elli bir yılın hikâyesi

Bernard Shaw, yaşını açıkça söyleyen bir kadından korkulması gerektiğini; çünkü bunu açıklayan bir kadının her şeyi açıklayabileceğini söyler.

Mina Urgan

değişimin hayat; 

gözden kaçmıyor 

her sene daha az gelincikli tarlalar
yoksa baharlar mı bitiyor?
kırmızısı mı ressamın?

***

dört aralık bin dokuz yüz yetmiş üç gecesi

doğar doğmaz nezle olduğumdan

ankara polatlı'da bir askeri lojmanda

hep derim: "dünya hastalıklı bir yer 

gelir gelmez bulaştırdı bana da"

***

benzerleri gibi, 

özlemlerin sisli unutmalara evrildiği 

çok duraklı bir göç hikâyesi...

her yaşım, her insandan ve şehirden

ya aklımda ya kalbimde kalan

yersiz yurtsuz dağınık hatıralar

sevinçlerin babil kulesi

hüzünlerin sönmeyen ateşi

küllerinden doğduğum

pek çok ölümün hikâyesi 

öğretmen sabrına öykünüp

yakın oturttum kendimi karşıma

merakla beklenmeyen cevaplar yazdık

kimsenin göndermediği özür mektuplarına

hayallerim gerçeğin sularında 

biraz daha derinde artık 

kırmaktan korktuklarım ve 

kırmaktan korkmayanlarla 

çoğu bitmiş, 

az'a anlam arayan bir yol hikâyesi...

Ankara

4 Aralık 2024

“Hayat Freud’un inandığı gibi esasında bir haz arayışı yahut Alfred Adler’in düşündüğü gibi bir güç arayışı değil bir anlam arayışıdır.”

— Viktor Frankl

Madak ülkesine tek yön gidiş

ıhlamur ağacının altındayım

altın suyuna değmiş yaprak uçları

sese doymuş ve de nefese 

toprak, deniz ve çakıl taşları

güneş sakince süpürür ortalığı, 

ben ah'lardayım, ıhlamur altında...

üzüm yaprakları değil ki

üst üste kalbime basıp 

hüzün kurumsayınca birazını sarayım

her güne bir şiirinle karışırım

mevsimler geçer, usulen vedalaşırım

kim çaldı seni bizden?

akdeniz mavisinden, kara izbelere

kucak kucak şiir beklerken

her güne bir şiir küçük lokmalar hâlinde 

varamayız böyle varacağımız yere

üstümde hakkın var şair kadın

seni çalanların hakkı yok

senin çalınmanda akıl yok

tanrılara mı kızalım, doktorlara mı 

kolay mı hem şair, hem kadın, 

hem izmir

kadere mi küselim, karmayı mı deşelim

biri beni bıçakladı Madak,

sana kadeh kaldırmıştım daha dün, 

şarabın kırmızısı aktı gitti sırtımdan

gücüm tükendi, sevmeye çalışmaktan

izmir'in makus talihine döndü

kirli ve kalabalık ruhum 

ucuz pullu, payetli, terli suratlı

şu kemeraltı'ndan bir kurtulsam

havra'dan sonrası tamam

faustina kapısına kadar koşacağım

nefes almadan

senden utanmadan, on yıl fazla kaldım

cehennem üssündeki görevimde şimdiden

işimi yavaş yaptım belli ki

özünde iyiydim, hüzünde de oysa ki

derbeder de sayılırım, 

kitaba düşmeden buhar oldu sanrılarım

on yılı alsaydı benden, bilseydim

sana verseydi dilerdim, 

Madak ülkesi büyüsün isterdim

kıyılarında ticaret, tepelerinde

yıkılmaz tapınaklar yapardık

sunaklarına çirkin balıklar 

ve çocukluk resimleri bırakırdık

sarımsaklı

eylül 2024

Bir Doğan Erdem Romanında geçtim Ankara'dan