Işıklardan bir nehir, yaşamak
Coşkulu dalgaları, dingin kuytuları
Rüzgarında başıboş kahkahaları
Yolu yarılamış gece sofralarından düşen anılar,
Kıyılara vurmuş sahipsiz gülmeler
Nehir bilgedir, insanı anlar
Kimse sonuna kadar ne mutlu ne mutsuz
Bırak git artık kendini bir kenara
Yabancıysan hüzne de, acıya da
İnsan kendini tanıdığında yaşar en çok
Mutluluk belki yalnız düne ait bir rüya
Yarın sadece masallarda bir dünya
Kaçırdıkların da sahip oldukların da uzaklaşır
Birlikte kaybolur giderler karanlığa
Gel başına dönelim hayatın
Boyumuzu aşan yaşamalardan kaçmayalım
Daha büyük aşklardan daha yalnız çıkalım
Kimse görmesin bizi, alamadıklarımızdan gittiğimizi
Her yenilgi bir mihenk taşı, akmaktan kurtulan gözyaşı
Kurduğumuz saattir hayatın yalandan provası
Zamansızdır oysa tüm gelişler ve gidişler
Bir gitmekle bir dönmek arasında ne yaşarsan
Ne yaşarsan hayattır adı.
