12 Eylül 2013 Perşembe

İNSAN OLABİLMENİN YOLUNDA


İçimden eşlik ettim sonsuz olma hevesine çizgilerin
Kayıp giden yollarda, kayıp eşyasıyım bir gidenin
Aranıp sorulmamış başından sonuna kadar yolun
Görünmez arkadaşlığı suskun, kalbime iyi gelenlerin

Tanımamış gibi yapıyorum bildiğim herkesi
Ketum perdelerde dalgalanıyor isimlerin gölgesi
Onlardanım ben de, çok unutmuş çok unutulmuş
Bir hayatı başlatıp, birinin sonunda yer tutmuş

Hem eskiyim hem yenik derdine düş arayana
Bekleyeni hiç olmamış yerlere varma çabasında  
Bir telaşla, sanki dünyanın döndüğü yetmiyormuş gibi
Fuzuli bir hikayenin sonuna bekleniyormuş gibi 

Adımlarım bağlı bensiz verilmiş kararlara
Sorularım çoğalıyor, cevaplar aynı sayıda 
Yaşayanların içi göstermiyor yenilgiyi
Granit gurur karışmış insan gururlara






















Hiç yorum yok:

Yorum Gönder